prof. Karol Adamiecki (1866-1933)
Polski ekonomista. Jedna z najbardziej interesujących postaci polskiego życia gospodarczego dwudziestego wieku. Współtwórca nauki organizacji i zarządzania. Inżynier. Profesor Politechniki Warszawskiej. 1925 organizator Instytutu Naukowej Organizacji Pracy w Warszawie. Wprowadził podstawowe zasady teoretyczne z dziedziny nauki organizacji i zarządzania (prawo harmonii doboru, harmonia działania organów pracy zbiorowej, optymalnej produkcji). Główne prace (wydane pośmiertnie): O istocie naukowej organizacji (1938), Harmonizacja pracy (1948).
Dane personalne:
Imię i nazwisko: |
Karol Adamiecki |
Data urodzenia: |
18.03.1866 |
Miejsce urodzenia: |
Dąbrowa Górnicza |
Narodowość: |
polska |
Przebieg edukacji:
Instytut Technologiczny w Petersburgu: |
stopień inżyniera-technologa w 1891r. |
Wyższa Szkoła Rzemieślnicza w Łodzi (szkoła średnia): |
ukończenie z odznaczeniem |
Praca zawodowa:
1925-1933 Instytut Naukowej Organizacji |
dyrektor |
1922-1933 Politechnika Warszawska |
kierownik katedry |
* Katedra Zasad Organizacji Pracy i Przedsiębiorstw Przemysłowych |
|
1919-1922 Politechnika Lwowska |
wykładowca |
1915-1918 Lilpop, Rau i Loewenstein Kremieńczug (Rosja) |
stały doradca techniczny |
1911-1915 Lilpop, Rau i Loewenstein Warszawa |
stały doradca techniczny |
1911-1915 własne biuro techniczne w Warszawie |
właściciel i dyrektor |
1907-1911 Zakłady Ceramiczne „Korwinów” |
dyrektor |
1906-1907 Bogusławskie Zakłady Hutnicze (Ural) |
doradca |
1906 Ostrowieckie Zakłady Hutnicze |
dyrektor |
1901-1906 Walcownia Rur i Żelaza w Jekaterynosławiu |
dyrektor techniczny |
1898-1901 Zakłady Hartmana w Ługańsku (Rosja) |
szef oddziału walcowni |
1895-1898 Huta Bankowa w Dąbrowie Górniczej |
asystent szefa oddziału walcowni |
1891-1895 Huta Bankowa w Dąbrowie Górniczej |
rysownik w biurze technicznym |
Osiągnięcia na polu nauki i organizacji:
- teoria harmonizacji – w pracy zbiorowej największy wynik ekonomiczny zależy równocześnie od: doboru stanowisk pracy; relacji dotyczących środków, ludzi, maszyn, materiałów, surowców; dokładnego uzgodnienia czasów działania ludzi, maszyn, urządzeń; doboru środków na stanowiska robocze (ludzi, maszyn, urządzeń, materiałów, surowców)
- harmonogramy Adamieckiego – graficzne wykresy przebiegu produkcji w czasie, ujawniają brak synchronizacji i harmonii w doborze środków i działań, umożliwiają eliminację przestojów i oczekiwań
- zestaw praw ekonomicznych (podstawowe prawa nauki organizacji) – połączenie prawa harmonii z prawami podziału i koncentracji, działają one niezależnie od woli ludzi i rządzą ich działalnością niezależnie od celów, do których zmierzają
- prawo wzrastającej (optymalnej) produkcji – pozwala określić charakterystykę ekonomiczną każdego organizmu wytwórczego, zwraca uwagę na koszt czasu, nazywany „najdroższym czynnikiem produkcji”
- cykl organizacyjny (określenie celu działania, przygotowanie środków, wykonanie i kontrola) – włączenie do praw i zasad nauki organizacji sformułowanego przez H. Le Chatelieracyklu organizacyjnego
- prawo inercji przyzwyczajeń i prawo przekory – we wszystkich przypadkach, gdy mamy do czynienia z pracą ludzką wprowadzania ulepszeń organizacyjnych powinno odbywać się stopniowo, w przeciwnym razie muszą nastąpić straty na pokonanie oporów
Ciekawostka:
Adamiecki jako „poprzednik Taylora”. Adamiecki, wygłaszając w Jekaterynosławiu swój referat w lutym 1903 roku, wyprzedził, w głoszeniu zasad naukowej organizacji pracy, Taylora („guru zarządzania„), którego książka Shop Management została wydana w marcu 1903 roku, a więc miesiąc po referacie Adamieckiego.
Źródło: Adamiecki, Karol: O nauce organizacji. Warszawa, 1985